Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το " Αγκάθινο Στέμμα " Θεόφιλος Γιαννόπουλος



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου 

    Ένα πρωτότυπο κυνήγι θησαυρού με αφετηρία την Θεσσαλονίκη και κεντρικό σημείο δράσης την Θράκη. Ο Άγγελος ένας συγγραφέας που βρίσκεται προδομένος από την έμπνευση του και ψάχνει διακαώς την σπίθα εκείνη που θα την πυροδοτήσει και πάλι. Οι εξελίξεις απο μόνες τους θα του δείξουν το μονοπάτι εκείνο που θα τον μπάσει για τα καλά σε μια περιπέτεια που ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί και να υπολογίσει. Ο Κωνσταντίνος παλιός φίλος του Άγγελου, Βυζαντινολόγος στο επάγγελμα έρχεται σε επαφή μαζί του και του αποκαλύπτει την ύπαρξη κάποιων παράξενων ευρημάτων σε μια εκκλησία στο χωριό Κομνηνά της Ξάνθης. Θα ζητήσει την βοήθεια του για να αποκαλύψουν αν αυτά τα ευρήματα έχουν κάποια βάση και οδηγούν κάπου. Ένα Χρυσό δαχτυλίδι, και ένα μισοκαμμένο βιβλίο θα γίνει ο οδηγός τους και η κατευθυντήρια δίοδος τους. Είναι αλήθεια τα όσα υπάρχουν στο βιβλίο ή μήπως ακολουθούν μια λάθος πορεία που δεν έχει καμία αξία; Η Θράκη ο τόπος που στρέφουν την αναζήτηση τους και τότε οι Πύλες της Ιστορίας ανοίγουν αργά και μεθοδικά, με επιμονή και προσήλωση.....για να φέρουν στο φως κάτι το συγκλονιστικό. Το μυστήριο ανακατεύεται με το υπερφυσικό και το αθέατο σε μια ιστορία που είναι γεμάτη απο ανέλπιστα σημάδια που οδηγούν μέσα απο συμπληγάδες στην ανακάλυψη μιας ξεχωριστής αλήθειας ξεχασμένης στους αιώνες.Ιστορικά και θρησκευτικά μυστικά βρίσκονται μπροστά τους, ανασκαφές και ανακαλύψεις νέων ευρημάτων αλλά και  εμπόδια που βάζουν σε κίνδυνο την ζωή τους. Κυνήγι και απρόοπτα στις σκοτεινές και άγνωστες κατακόμβες της Θράκης. Άγνωστες πτυχές της Βυζαντινής περιόδου έρχονται να προστεθούν και να προσδώσουν στο βιβλίο πληροφοριακό υλικό που δίνει στον αναγνώστη μια ανάσα γνώσης. Γρίφοι θρύλοι και μύθοι βάζουν τον αναγνώστη μέσα στην ουσία της ιστορίας και στα χνάρια των ηρώων, κάνοντας τον συμμέτοχο και κοινωνό στο παιχνίδι της αναζήτησης.Ταυτόχρονα ο τρόπος περιγραφής των τοπίων και των χώρων που είναι υπαρκτά σου δημιουργούν την ανάγκη και την διάθεση να τα επισκεφτείς και να τα γνωρίσεις απο κοντά.  Ανασκαφές, ανακαλύψεις, μυστήριο,ανατροπές και αγωνία σε κάθε βήμα μιας κινηματογραφικής περιπέτειας που θα σας εκπλήξει με τον ρυθμό και την εξέλιξη της.
   Μια περιπέτεια στα πρότυπα Indiana Jones. Τα λόγια είναι περιττά. Απλά απολαύστε το.

 
   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ